Prije osam godina umro je Dragan Nikolić: Život su mu obilježile tragedije o kojima je šutio

Legendarni glumac Dragan Nikolić preminuo je 2016. godine u bolnici u Beogradu nakon duge i teške bolesti, u 72. godini života. Po pisanju tadašnjih medija, glumac se od tog zahvata dobro oporavljao, no nedugo potom uslijedile su nove komplikacije. Zadnjih je nekoliko dana života bio na aparatima koji su mu olakšavali disanje, no napori liječnika da mu spase život bili su nažalost uzaludni.

Pravim imenom Dragoslav Nikolić, rođen je 20. kolovoza 1943. u Beogradu, a nakon dvije godine u srednjoj školi položio je prijemni ispit na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju te postao njen najmlađi student. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umjetnosti u Beogradu. Već 1964. godine dobio je prvu filmsku ulogu, u “Pravom stanju stvari”, a prvu značajniju ulogu odigrao je u filmovima “Kad budem mrtav i beo” (Džimi Barka) Živojina Pavlovića.

Za tu ulogu je nagrađen na festivalu u Puli 1968., te “Život je lep” iz 1985. godine. Poznat je i po ulozi u TV-seriji “Otpisani”, u kojem je glumio legendarnog Prleta. Bio je u braku s poznatom glumicom Milenom Dravić. Upoznali su se 1972. kada su zajedno vodili televizijski show program “Obraz uz obraz”, a tijekom jedne pauze između snimanja, 31. prosinca, otišli su se vjenčati. U braku su bili 45 godina.

Igrao je u više od 80 filmova

“Nikolić je glumac bez kojeg se, poslije više od stotinu briljantno odigranih uloga u kojima je pokazao da u njegovu izražajnom registru ima mjesta i za neznane nacionalne junake, romantične zavodnike s građanskim ili polugrađanskim pedigreom, likove sa sumnjiva vrha i nesumnjiva društvenog dna, ne može ni zamisliti domaća filmska i kazališna umjetnost”, priopćio je nakon glumčeve smrti Atelje 212, kazališna kuća čiji je Nikolić bio član od 1969. godine.

Igrao je u više od 80 filmova, a glavne i značajne sporedne uloge imao je u ostvarenjima “Horoskop” Bore Draškovića, “Bube u glavi” Miše Radivojevića, “Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji” Bate Čengića, “Beg” Miše Radivojevića (nagrađen na Festivalu u Nišu nagradom Car Konstantin 1972.), “Kičma” Vlatka Gilića, “Nacionalna klasa” Gorana Markovića (nagrada Car Konstantin 1979.), “Ko to tamo peva” Slobodana Šijana, “Banović Strahinja” Vatroslava Mimice, “Sezona mira u Parizu” Predraga Golubovića, “Nešto između” Srđana Karanovića, “Balkan ekspres” Branka Baletića, “Obećana zemlja” Veljka Bulajića, “Urnebesna tragedija” Gorana Markovića, “Bure baruta” Gorana Paskaljevića, “Underground” Emira Kusturice, “Zona Zamfirova” Zdravka Šotre, “Turneja” Gorana Markovića.

Dobitnik je svih značajnih filmskih priznanja, a nagrada za životno djelo “Pavle Vujisić” uručena mu je 2000. godine. Jedna od posljednjih filmskih uloga je lik predsjednika FIFA Julesa Rimeta u filmu “Montevideo bog te video”, a ostao je nedovršen serijal televizijskih minijatura “Nešto lepo”, po pričama Slobodana Stojanovića.

‘Kako su se voljele dvije budale’: Dirljiva ljubavna priča najljepše glumice bivše Jugoslavije

Tri tragedije koje su obilježile njegov život

Jedan od najistaknutijih glumaca bivše Jugoslavije doživio je čak tri duboke tragedije. Prva od njih bila je gubitak njegovog starijeg brata Miroslava, koji je bio ne samo njegov uzor, već i snažna podrška tijekom cijelog života. Miroslav je preminuo na Dan Dragana Nikolića, što je ostavilo trajan trag na glumca, koji više nikada nije slavio taj dan.

Druga tragedija koja je pogodila Nikolića bila je smrt njegove majke, osobe s kojom je bio izuzetno blizak, a za koju su se brinuli i on i njegova supruga Milena Dravić kada je oboljela. Najteže mu je palo gubiti i svog dugogodišnjeg kolegu Bora Todorovića, s kojim je dijelio neraskidivo prijateljstvo tijekom čak 40 godina.

“S Draganom se viđam skoro svaki dan. Zabavljamo ljude u kafiću, mi se tobože nešto prepucavamo, a zapravo pravimo predstavu”, ispričao je Todorović o njihovom odnosu. Preminuo je 2014. godine, dvije godine prije Nikolića. Nikoliću je 2015. godine dijagnosticiran rak debelog crijeva. Nažalost, bolest je već bila uznapredovala, pa je često boravio u bolnici prije nego što je preminuo manje od godinu dana nakon postavljanja dijagnoze.